نبودن هایی هست که هیچ بودنی جبرانش نمیکنه ، کسانی هستند که هرگز تکرار نمی شوند ، تو برایم از جنس همان نبودن ها و تکرار نشدنی ها هستی.

میگن حسی که از دل میزنه بیرون حسیه که بهش میگن عشق و این عشق چه ها میکنه با روح و روان آدما و حالا این حس دوستی که بین دو دوست ایجاد میشه راهیه به طرف ابراز دوستی به اونیکه با خاطراتش زندگی میکنه .

عارفی پرسید : دوست را چون دوستش داری نیازش داری ؟ یا که چون نیازش داری دوستش داری ؟ گفتم : چون دارمش بی نیازم .

باز باران بی ترانه ، گریه های بی بهانه ؛ می خورد بر سقف قلبم ، یادم آرد روی ماهت ؛ باورت شاید نباشد که دلم تنگ است برایت .

شکستن همیشه هم بد نیست گاهی باید خلوت کسی را شکست تا بداند به یادش هستی

خاک تنها رفیق آدمه که از اول خلقت تا مرگ با رفیقش قهر نمیکنه، خاکتم رفیق

خوبان زلالی آب دریا هستند ، حتی یادشان هم تلاطم دلها را آرام می کند .

به یادم باش که در یادم بمانی ، که ما با هم رفیق بودیم زمانی ، گذشته ها اگر رفت و گذشتند ، ولی در قلب من باز هم همانی .

تو را مومیایی خواهم کرد تا نسل های آینده بدانند « رفیق » افسانه نبود .

دلتنگم ! اما وقتی حس تو می آید دلم به وسعت آسمان لبریز می شود « دلت لبریز » .

قصه ی بعضی رفقا مثل دمپایی های دوران خدمته هیچ وقت لنگشون پیدا نمیشه .

اگه مسیرت جلوی آیینه افتاد به اون رفیق ما بگو دلمون واست تنگ شده .

وسعت یاد کردن همیشه گفتنی نیست پس به وسعت تمام نا گفته هایم به یادتم .

امیدوارم حافظه قلبت اونقدر پر نشه که واسه اضافه کردن کسی ما رو پاک کنی .

خوبها هیچ وقت تنها نیستند ، چون مهربانی همدم آنهاست .

نعمت آسمان فقط باران نیست ! گاهی خدا دوستی را نازل میکند به زلالی باران .

یه شاخه گل یه دنیا مهربونی تقدیم به تو که هم گلی هم مهربونی .

پرسیدم محبت را کیست لایق ؟ پاسخ آمد او که یادت میکند در هر دقایق .

به خدا گفتم خستم گفت : لا تنقطوا من رحمت الله : از رحمت من نا امید نشوید .

گفتم : هیچکس نمیدونه تو دلم چی میگذره گفت : ان الله بین المرء و قلبه : خدا حائل است میان انسان و قلبش .

 گفتم : هیچکس رو ندارم گفت : نحن اقرب الیه من حبل الورید : ما از رگ گردن به شما نزدیکتریم

گفتم : انگار من رو فراموش کرده ای ؟ گفت : فاذکرونی اذکرکم : منو یاد کنید تا شما را یاد کنم .